Übersetzung

Offb
7

⸀Μετὰ τοῦτο εἶδον τέσσαρας ἀγγέλους ἑστῶτας ἐπὶ τὰς τέσσαρας γωνίας τῆς γῆς,

κρατοῦντας τοὺς τέσσαρας ἀνέμους τῆς γῆς,

ἵνα μὴ πνέῃ ἄνεμος ἐπὶ τῆς γῆς μήτε ἐπὶ τῆς θαλάσσης μήτε ἐπὶ ⸀πᾶν δένδρον.

2

καὶ εἶδον ἄλλον ἄγγελον ἀναβαίνοντα ἀπὸ ἀνατολῆς ἡλίου,

ἔχοντα σφραγῖδα θεοῦ ζῶντος,

καὶ ἔκραξεν φωνῇ μεγάλῃ τοῖς τέσσαρσιν ἀγγέλοις οἷς ἐδόθη αὐτοῖς ἀδικῆσαι τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν,

3

λέγων·

Μὴ ἀδικήσητε τὴν γῆν μήτε τὴν θάλασσαν μήτε τὰ δένδρα,

⸀ἄχρι σφραγίσωμεν τοὺς δούλους τοῦ θεοῦ ἡμῶν ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν.

4

Καὶ ἤκουσα τὸν ἀριθμὸν τῶν ἐσφραγισμένων,

⸀ἑκατὸν τεσσεράκοντα τέσσαρες χιλιάδες,

⸀ἐσφραγισμένοι ἐκ πάσης φυλῆς υἱῶν Ἰσραήλ·

5

ἐκ φυλῆς Ἰούδα δώδεκα χιλιάδες ⸀ἐσφραγισμένοι,

ἐκ φυλῆς Ῥουβὴν δώδεκα χιλιάδες,

ἐκ φυλῆς Γὰδ δώδεκα χιλιάδες,

6

ἐκ φυλῆς Ἀσὴρ δώδεκα χιλιάδες,

ἐκ φυλῆς Νεφθαλὶμ δώδεκα χιλιάδες,

ἐκ φυλῆς Μανασσῆ δώδεκα χιλιάδες,

7

ἐκ φυλῆς Συμεὼν δώδεκα χιλιάδες,

ἐκ φυλῆς Λευὶ δώδεκα χιλιάδες,

ἐκ φυλῆς Ἰσσαχὰρ δώδεκα χιλιάδες,

8

ἐκ φυλῆς Ζαβουλὼν δώδεκα χιλιάδες,

ἐκ φυλῆς Ἰωσὴφ δώδεκα χιλιάδες,

ἐκ φυλῆς Βενιαμὶν δώδεκα χιλιάδες ⸀ἐσφραγισμένοι.

9

Μετὰ ταῦτα εἶδον,

καὶ ἰδοὺ ὄχλος πολύς,

ὃν ἀριθμῆσαι ⸀αὐτὸν οὐδεὶς ἐδύνατο,

ἐκ παντὸς ἔθνους καὶ φυλῶν καὶ λαῶν καὶ γλωσσῶν,

⸀ἑστῶτες ἐνώπιον τοῦ θρόνου καὶ ἐνώπιον τοῦ ἀρνίου,

περιβεβλημένους στολὰς λευκάς,

καὶ ⸀φοίνικες ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν·

10

καὶ κράζουσι φωνῇ μεγάλῃ λέγοντες·

σωτηρία τῷ θεῷ ἡμῶν τῷ καθημένῳ ἐπὶ τῷ θρόνῳ καὶ τῷ ἀρνίῳ.

11

καὶ πάντες οἱ ἄγγελοι εἱστήκεισαν κύκλῳ τοῦ θρόνου καὶ τῶν πρεσβυτέρων καὶ τῶν τεσσάρων ζῴων,

καὶ ἔπεσαν ἐνώπιον τοῦ θρόνου ἐπὶ τὰ πρόσωπα αὐτῶν καὶ προσεκύνησαν τῷ θεῷ,

12

λέγοντες· Ἀμήν·

εὐλογία καὶ δόξα καὶ σοφία καὶ εὐχαριστία καὶ τιμὴ καὶ δύναμις καὶ ἰσχὺς τῷ θεῷ ἡμῶν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.

13

Καὶ ἀπεκρίθη εἷς ἐκ τῶν πρεσβυτέρων λέγων μοι·

Οὗτοι οἱ περιβεβλημένοι τὰς στολὰς τὰς λευκὰς τίνες εἰσὶν καὶ πόθεν ἦλθον;

14

καὶ ⸀εἴρηκα αὐτῷ·

Κύριέ μου,

σὺ οἶδας.

καὶ εἶπέν μοι·

Οὗτοί εἰσιν οἱ ἐρχόμενοι ἐκ τῆς θλίψεως τῆς μεγάλης,

καὶ ἔπλυναν τὰς στολὰς αὐτῶν καὶ ἐλεύκαναν ⸀αὐτὰς ἐν τῷ αἵματι τοῦ ἀρνίου.

15

διὰ τοῦτό εἰσιν ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ θεοῦ,

καὶ λατρεύουσιν αὐτῷ ἡμέρας καὶ νυκτὸς ἐν τῷ ναῷ αὐτοῦ,

καὶ καθήμενος ἐπὶ ⸂τοῦ θρόνου⸃ σκηνώσει ἐπ’ αὐτούς.

16

οὐ πεινάσουσιν ἔτι ⸀οὐδὲ διψήσουσιν ἔτι,

οὐδὲ μὴ πέσῃ ἐπ’ αὐτοὺς ἥλιος οὐδὲ πᾶν καῦμα,

17

ὅτι τὸ ἀρνίον τὸ ἀνὰ μέσον τοῦ θρόνου ⸀ποιμανεῖ αὐτούς,

καὶ ⸀ὁδηγήσει αὐτοὺς ἐπὶ ζωῆς πηγὰς ὑδάτων·

καὶ ἐξαλείψει θεὸς πᾶν δάκρυον ἐκ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν.

Versiegelt und bewahrt

Danach sah ich vier Engel stehen an den vier Enden der Erde, die hielten die vier Winde der Erde fest, damit kein Wind weht über die Erde oder über das Meer oder über irgendeinen Baum.

Und ich sah einen weiteren Engel aufsteigen aus Richtung des Sonnenaufgangs, der hatte das Siegel des lebendigen Gottes, und er rief mit lauter Stimme den vier Engeln zu, denen Vollmacht gegeben worden war, der Erde und dem Meer Schaden zuzufügen,

und sagte: „Fügt der Erde und dem Meer und den Bäumen keinen Schaden zu, bis wir die Knechte unseres Gottes versiegelt haben auf ihrer Stirn.“

Und ich hörte die Zahl derer, die versiegelt waren: 144.000, versiegelt aus jedem Stamm der Söhne Israels:

aus dem Stamm Juda 12.000, die versiegelt waren,

aus dem Stamm Ruben 12.000,

aus dem Stamm Gad 12.000,

aus dem Stamm Ascher 12.000,

aus dem Stamm Naftali 12.000,

aus dem Stamm Manasse 12.000,

aus dem Stamm Simeon 12.000,

aus dem Stamm Levi 12.000,

aus dem Stamm Issachar 12.000,

aus dem Stamm Sebulon 12.000,

aus dem Stamm Josef 12.000,

aus dem Stamm Benjamin 12.000, die versiegelt waren.

Menschen aus allen Nationen

Danach sah ich hin, und siehe!, da war eine große Menschenmenge, die niemand zählen konnte, aus jeder Nation und allen Stämmen und Völkern und Sprachen, die stand vor dem Thron und vor dem Lamm, gekleidet in weißen Roben und Palmenzweige in ihren Händen,

und sie rufen mit lauter Stimme und sagen: ¶ „Das HeilO ist möglich geworden durch unseren Gott, der auf dem Thron sitzt, und durch das Lamm!“

¶ Und alle Engel standen rings um den Thron und um die Ältesten und um die vier Lebewesen, und sie fielen vor dem Thron auf ihr Angesicht und beteten Gott an

und sprachen: ¶ „Amen,* Lobpreis und Herrlichkeit und Weisheit und Dank und Ehre und Kraft und Stärke gebührt unserem Gott ‹für immer und ewig›!W Amen.“

¶ Und einer von den Ältesten antwortete und sagte zu mir: „Diese Menschen, die mit den weißen Roben gekleidet sind – wer sind sie und woher sind sie gekommen?“

Und ich habe zu ihm gesagt: „Mein Herr, du weißt es.“ Und er sagte zu mir:

¶ „Diese sind es, die aus der großen Bedrängnis kommen,

und sie haben ihre Roben gewaschen,

und sie haben sie weiß gemacht mit dem Blut des Lammes.

Deshalb sind sie vor dem Thron Gottes,

und sie dienen ihm bei Tag und bei Nacht in seinem Tempel,

und der auf dem Thron sitzt, wird über ihnen zelten.

Sie werden nicht mehr hungern und nicht mehr dürsten,

noch fällt etwa die Sonne auf sie oder irgendeine Gluthitze,

denn das Lamm mitten auf dem Thron wird sie weiden

und wird sie zu den Quellen des Wassers des Lebens leiten,

und Gott wird jede Träne abwischen von ihren Augen.“